கல்லூரி வாழ்க்கை

வண்ணத்துப்பூச்சியின் உடை வாங்கி,

வானகத்து மின்னலாய் தலைகோதி,

விரல்களுள் அடங்கும் புத்தகம் சுமந்து,

கண்களில் ஏக்கம் தெறிக்க,

பூமியின் சொர்க்கத்தில் பாதம் நட்டோம் ,
பிரிவென்பதோர் புயல் வந்து நம்மைசாய்க்கப்போகும் செய்தி அறியாமல் !

மாமன் மச்சான் என்றுமரபுகள் இன்றி உறவுகள் வளர்த்தோம்...

கவலைகளுக்கான மருந்தையும்,இன்பமென்னும் விருந்தையும்,
ஒன்றாய் கொண்டு வலம் வந்தோம் ;

வகுப்பறையின் சுவர்களுக்கெல்லாம்புத்தகம் காணாத பாடங்கள் கற்பித்தோம் !

ஆசிரியர்களுக்கு தூக்கத்தின் செய்முறை காண்பித்தோம் .....

கன்னிகளை கவர்வதற்காககண்களில் காதலுடன் வலம் வந்தோம் !!

ஒட்டிப்பிறந்த பாண்டவர்போல விட்டுப்பிரியாமல்,
நண்பர்களுடனே சுற்றித்திரிந்தோம் ....

அவ்வப்போது வந்த ஊடல் எல்லாம்,
சின்ன விருந்துகளால் மறந்து போனோம்;

உலகமே நம்மை பார்க்க வேண்டுமென்று,
முடியாத இளமைச்சேட்டைகள் முயற்சித்தோம் ...

மரணத்திற்கான தேதி குறிக்கப்பட்டமானுடராய் மாறினோம்,
நாம் பிரிவதற்கான நாளை அறிவித்தபோது !

அந்த நாளில் எதிர் கொண்ட நிமிடங்ளில்,

தழுவல்கள் எத்தனை ?
உறுதிகள் எத்தனை ?
சத்தியங்கள் எத்தனை ?
மன்னிப்புகள் எத்தனை ?
காதல்கள் எத்தனை ?

காலத்தின் நீரில் எல்லாமே கரைந்து விட்டாலும்,

மனமென்னும் பாறையில் அதன் சின்னஞ்சிறுபாசிகளேனும் படிந்திருப்பதை,நம்மால் இன்னும் உணர முடிகிறதே ! ? !


கல்லூரி என்றுமே கனவுகளின் கூடாரம்தான் !!!!!